Pages

14 Nisan 2014 Pazartesi

SAMİMİYET - HAFTANIN YEDİ(Ğİ) GÜNÜ




PAZARTESİ

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

SALI

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

ÇARŞAMBA

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

PERŞEMBE

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

CUMA

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

CUMARTESİ

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.

PAZAR

İnsanlık anıtı önünde çok uzun bir süredir bekliyordu. Ve gelecek diye kendini paralarken asıl zenginliği ona her saniye fakir bir geçmiş bırakıyordu. Zamanı anlama konusunda çok iyiydi. Gerçekten de anlayabiliyordu. Üstelik küçük bir çocukken bunu başarabilmişti. Bu durum diğerleri için olağanüstü olabilirdi fakat onun için olağandı.Asıl sorun "hisler" idi. Zamanı hissedemiyordu. Ona ne zaman yakınlaşsa , dokunmaya çabalasa ; bütün hisleri geçmişte hapsoluyordu. Geçmişe dokunmak istediğinde ise şimdinin henüz pişirilmemiş yemeğinin kokusunu alıyordu. Ve o gerçekten tüm güdüleriyle bu yemeği yemek istiyordu.Sonsuzluk yemeğini silip süpürmek istiyordu. Fakat tüm bu olasılıklar karmaşası o kadar pişkin bir durumdaydı ki açlığını yatıştırmak zorundaydı.Durdu! Geleceği odaklanmaya çalıştı ! Of , Hayır ! Gene aynı travma .. Tüm hisleri kayboldu... Geçmişte ise zaten silinmişti. Gelecek ise ona bir zaman travması yaşatıyordu sadece. Tek hissettiği çaresizlikti. Aynılıktı. Gene aynı yoldan aynı sokaklardan yürüyerek malum eve ulaştı . "Kaos" . Evi aynılıktı.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder